ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ 2ου ΟΛΟΗΜΕΡΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΑΕΠ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ (2011-2015)
Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες,
Σας ενημερώνουμε ότι:
Α. 1. Την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 14.00΄ θα δοθούν οι Έλεγχοι Προόδου των μαθητών/τριών από τους εκπαιδευτικούς των τάξεων Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄. Στις τάξεις Α΄ και Β΄ θα γίνει προφορική ενημέρωση.
2. Επίσης την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου και την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012 στο Σχολείο θα πραγματοποιηθεί Χριστουγεννιάτικο Παζάρι που διοργανώνει ο Σύλλογος Γονέων (έχετε λάβει σχετική ενημέρωση) με χειροποίητες κατασκευές μαθητών και γονέων. Η φυσική σας παρουσία και η ενεργή συμμετοχή σας θα ενισχύσει ιδιαίτερα την προσπάθεια αυτή.
Β. 1. Την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου, είναι ημέρα εργάσιμη και το σχολείο θα λειτουργήσει κανονικά (08.10΄ - 14.00΄ & 14.05΄- 16.15΄). Την ίδια μέρα και ώρα 11.00΄ θα πραγματοποιηθεί η Χριστουγεννιάτικη Γιορτή από τους μαθητές της Α΄ & Β΄ τάξης. Οι πύλες για τους γονείς και κηδεμόνες θα ανοίξουν στις 10.45΄. Στο διάστημα αυτό θα λειτουργεί και το Χριστουγεννιάτικο Παζάρι.
Από τη Διεύθυνση του Σχολείου
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΔΑΣΚΑΛΟ
Με την άδεια της κ. Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου αλλά και σε ανάμνηση και τιμή όλων εκείνων των δασκάλων που ακούραστα και αθόρυβα υπηρετούν το παιδί, μέσα από πολλαπλές και ποικίλες διαδρομές, ανακοινοποιούμε τους παρακάτω στοχασμούς...
Το πρώτο που πρέπει να σημειώσω είναι τούτο: Το γεγονός ότι ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου κατόρθωσε σε δύσκολα χρόνια να συνενώσει και να διατηρήσει στους κόλπους του όλους τους αφοσιωμένους στο παιδικό βιβλίο, όσες διαφορές και αν είχαν, όσο διαφορετικά και αν σκέφτονταν – καλλιτεχνικά, πολιτικά, θεωρητικά - είναι προσωπικό του επίτευγμα. Τούτο το θαυμαστό επίτευγμα, το τόσο δύσκολο, το σπάνιο για πνευματικό/πολιτιστικό σωματείο στον τόπο μας, ήταν απόρροια της απέραντης αγάπης που είχε για όσους γράφουν και εικονογραφούν βιβλία για τα παιδιά. Στις τελευταίες σελίδες του πιο αγαπημένου βιβλίου του, που έχει τίτλο Κείμενα και στοχασμοί ενός δασκάλου (Φιλιππότης),γράφει:
«Κάθε άνθρωπος, και στην πιο γεροντική του ηλικία, διατηρεί μέσα του ένα μέρος της ψυχής του της παιδικής. Χαρά σ’ εκείνον που μπορεί να ανιχνεύσει το πολύτιμο αυτό κομμάτι κι ανέπαφο να το διατηρήσει από της ζωής τις εναντιότητες».
«Κανείς δεν μπορεί να σου μάθει την αξία της καλοσύνης πιο καλά από τον κακό, της σιωπής από το φλύαρο, της δικαιοσύνης από τον άδικο, της αρετής από τον ανήθικο και της σοφίας από τον άσοφο. Φτάνει να μάθεις να παρατηρείς».
«Η ζωή για άλλους είναι καθρέφτης και για άλλους είναι παράθυρο. Καθρέφτης γι’ αυτούς που μέσα σ’ αυτήν δεν βλέπουν τίποτ’ άλλο παρά τον εαυτό τους. Παράθυρο για τους άλλους: Μέσα απ’ αυτό βλέπουν τους διπλανούς τους, το συνάνθρωπό τους. Κι από κει απλώνουν προς αυτούς το χέρι για βοήθεια».
«Το μυστικό να πετύχεις στη ζωή και να ευτυχήσεις βρίσκεται, θαρρώ, στην ικανότητά σου να μπορείς να κρατάς το μυαλό σου ψυχρό και την καρδιά σου ολόθερμη».
Ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής είχε πραγματικά μια ολόθερμη καρδιά. Κι αυτό ήταν μια μεγάλη επιτυχία στη ζωή – στην ψυχική ζωή. Δεν επεδίωξε δόξες, πλούτη, ανώτατα αξιώματα, δημοσιότητα. Από τα σημαντικότερα έργα του θεωρούσε την αθόρυβη και ακάματη προσφορά του στον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
«Γιατί, αλήθεια, Κύκλος; τον ρώτησα κάποτε για τον τίτλο του Σωματείου μας, που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα.
«΄Ετσι τον βάφτισε η Ρένα Καρθαίου» μου αποκρίθηκε. «Και οι άλλοι εμείς συμφωνήσαμε».
Το γιατί συνηγόρησε ο ίδιος το βρήκα πάλι στους στοχασμούς του. Γράφει:
«Σκέφτομαι πως η ιδεατή γραμμή που θα μπορούσε να παραστήσει της ψυχικής ζωής την εικόνα θα ’ταν η καμπύλη. Μάλιστα η καμπύλη στην τελειότητά της, ο κύκλος. Δείχνετ’ έτσι η συνεχής παλινδρόμηση στη ζωή – η μετάβαση από τη δράση στην ησυχία, τη γαλήνη. Από τη ζωή στο θάνατο και από κει πάλι στη ζωή».
O Κωνσταντίνος Π. Δεμερτζής είχε γεννηθεί στη Μικρά Ασία και ήρθε στην Αθήνα σε νηπιακή ηλικία, με την αντάρα της μεγάλης καταστροφής του 1922. Ο ίδιος είχε γράψει:
«΄Οταν οι Τούρκοι μας κυνήγησαν και είχαμε φτάσει στην προκυμαία, η μάνα μου κρατούσε από το ένα της χέρι εμένα – που πρέπει να ήμουν τριών, τεσσάρων ετών – και από το άλλο την αδελφούλα μου, κάπου επτά ετών. Εκείνο που χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου ήταν ότι κάποια στιγμή ξέφυγε από το χέρι της αδελφής μου μια κούκλα που κρατούσε κι έπεσε στη θάλασσα. Το δυνατό κλάμα της αδελφής μου είναι ακόμη σαν να το ακούω. Κι όταν καμιά φορά σκαλίζω ανάμεσα στις αναμνήσεις εκείνες, λέω ότι αυτό, φαίνεται, ήταν που μ’ έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ και ν’ αγαπήσω έπειτα τα παιδιά και τα προβλήματά τους. Από τότε, ίσως υποσυνείδητα, είχε γραφεί η μοίρα μου: Να στραφώ προς την κατεύθυνση του δασκάλου».
Πράγματι, ως πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Κ.Π. Δεμερτζής υπηρέτησε σε πολλά σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Το σχολείο όμως στο οποίο αφιέρωσε τα περισσότερα χρόνια της σταδιοδρομίας του ήταν η Ιταλική Σχολή Αθηνών. Τη διηύθυνε από το 1957 ως το 1983, οπότε συνταξιοδοτήθηκε.
Εκτός από το έργο του στη Μέση Εκπαίδευση, δίδαξε για τρία χρόνια και στην έδρα της Ελληνικής Φιλολογίας, στη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης. Παράλληλα, εξέδωσε τα εκπαιδευτικά βιβλία Μεθοδικές οδηγίες για τις λογοτεχνικές αναλύσεις, Η δομή του γραπτού λόγου, κ.ά.. καθώς και τη συλλογή Παραμύθια της Σμύρνης. Επιμελήθηκε την έκδοση Μεθοδικός οδηγός των αρχαίων Ελληνικών, και ήταν γενικός επόπτης της δεκάτομης παιδικής εγκυκλοπαίδειας Για σας Παιδιά, καθώς και του δίτομου Λεξικού της Δημοτικής. Επίσης, από το 1979 ως το 1981 ήταν συνεργάτης και μέλος της άμισθης συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Χελιδόνια του Υπουργείου Παιδείας, για τα παιδιά του Δημοτικού. Συχνότατα άλλωστε μετείχε ως εκπαιδευτικός σύμβουλος σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
΄Ομως το βιβλίο που αγάπησε περισσότερο – όπως ο ίδιος ομολογούσε και όπως είπαμε ήδη – ήταν το Κείμενα και στοχασμοί ενός δασκάλου. Είναι το βιβλίο όπου καθρεφτίζεται η αγνή ψυχή και η γλυκύτητα ενός φωτισμένου εκπαιδευτικού και ικανού συμβούλου γονέων, ενός πατέρα στοργικού, ενός πραγματικά σπάνιου ανθρώπου.
Πέρα από την προσφορά του ως εκπαιδευτικού, ανέπτυξε και γενικότερη δράση σε πολιτιστικά και πνευματικά σωματεία: Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και στη συνέχεια μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων της Φιλικής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών, του Ελληνικού Τμήματος της Ευρωπαϊκής Ενώσεων Εκπαιδευτικών και του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων. ΄Ηταν επίσης ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Ομίλου Ελληνιστών. Το σωματείο ωστόσο στο οποίο δόθηκε ολόψυχα ήταν ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Ιδρυτικό του μέλος από το 1969, έγινε Πρόεδρος το 1972, μετά το θάνατο του πρώτου Προέδρου, Γ. Ζομπανάκη, και παρέμεινε Πρόεδρος ως το Μάη του 1990, οπότε αποσύρθηκε λόγω των προβλημάτων της υγείας του. ΄Ολο αυτό το διάστημα, κάθε δύο χρόνια, τα μέλη του Κύκλου ανανέωναν με την ψήφο τους την εμπιστοσύνη που του είχαν. Υπογράμμιζαν τον βαθύ σεβασμό που έτρεφαν για το πρόσωπό του. ΄Εδειχναν την ειλικρινή τους εκτίμηση για την αφοσίωσή του στα ιδανικά του Κύκλου και της ΙΒΒΥ. Επικροτούσαν τον άψογο τρόπο με τον οποίο διοικούσε το σωματείο. Αυτοί ήταν και οι λόγοι για τους οποίους τα μέλη του Κύκλου, στη Γενική Συνέλευσή τους, στα τέλη Μαΐου 1990, τον ανακήρυξαν Επίτιμο Πρόεδρο.
Η καρδιοπάθειά του, που στάθηκε και η αιτία του θανάτου του, παρουσιάστηκε απειλητική το φθινόπωρο του 1989. Από τότε όλοι οι φίλοι, οι μαθητές, οι συνεργάτες του παρακολουθούσαμε με δέος και ανησυχία την πορεία της υγείας του. Ο ποιητής και εκπαιδευτικός Γιώργης Κρόκος μάλιστα, ευαίσθητος πάντα και από τους παλιότερους και καλύτερους φίλους του, έγραψε για την περίσταση ένα ποίημα-προσευχή:
Τον Κωσταντή το Δεμερτζή
Δεν έφταιξε ποτέ του αυτός
κι όσες της φάτνης ο βοσκός
έχει αμαρτίες.
Τον Κωσταντή το Δεμερτζή
Θεέ μου, κάνε τον να ζει
χρόνια και χρόνια.
Τον θεν οι τόσοι στοχαστές
κι οι μαθητές κι οι ποιητές
(συνεχίζεται)
...ως αφιέρωμα στο Έλληνα δάσκαλο...
Κωνσταντίνος Δεμερτζής (1919 - 5.12.1990):
Ο πράος άνθρωπος, ο σοφός δάσκαλος
και οι θησαυροί του (*) – ΜΕΡΟΣ Α’
 |
Λέγεται ότι πολύ συχνά οι θορυβούντες και οι πληθωρικοί, όταν λείψουν από τούτο τον κόσμο, αφήνουν λίγα στους άλλους ν’ ανακαλύψουν και να πουν γι’ αυτούς και το έργο τους. Συχνότατα μάλιστα οι άνθρωποι τούς λησμονούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, οι αθόρυβοι, οι άξιοι αλλά σεμνοί αφήνουν θησαυρούς αναμνήσεων και πράξεων, που οι άλλοι τους ανακαλύπτουν λίγο λίγο. Κι όσο περνά ο καιρός, όσο κυλούν τα χρόνια, όλο και πιο πολύ τους θυμούνται και τους μνημονεύουν.
΄Ενα ελάχιστο μέρος από τους θησαυρούς που μας άφησε ο αθόρυβος και πολύτιμος Κωνσταντίνος Π. Δεμερτζής θα προσπαθήσω να καταθέσω εδώ, έτσι καθώς αναθυμάμαι περιστατικά από τη ζωή και τη συνεργασία μας στον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ( www.greekibby.gr ), Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα - ΙΒΒΥ ( www.ibby.org ).Το πρώτο που πρέπει να σημειώσω είναι τούτο: Το γεγονός ότι ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου κατόρθωσε σε δύσκολα χρόνια να συνενώσει και να διατηρήσει στους κόλπους του όλους τους αφοσιωμένους στο παιδικό βιβλίο, όσες διαφορές και αν είχαν, όσο διαφορετικά και αν σκέφτονταν – καλλιτεχνικά, πολιτικά, θεωρητικά - είναι προσωπικό του επίτευγμα. Τούτο το θαυμαστό επίτευγμα, το τόσο δύσκολο, το σπάνιο για πνευματικό/πολιτιστικό σωματείο στον τόπο μας, ήταν απόρροια της απέραντης αγάπης που είχε για όσους γράφουν και εικονογραφούν βιβλία για τα παιδιά. Στις τελευταίες σελίδες του πιο αγαπημένου βιβλίου του, που έχει τίτλο Κείμενα και στοχασμοί ενός δασκάλου (Φιλιππότης),γράφει:
Να λοιπόν γιατί αγαπούσε τόσο τους δημιουργούς έργων για παιδιά, αφού αυτοί, κατά τεκμήριο, διατηρούν την «παιδικότητά» τους. Την αγάπη αυτή τού την ανταπέδιδαν οι περισσότεροι. Δεν έλειπαν ωστόσο και οι αδιάφοροι, οι κάποιοι που κατάφερναν ακόμη και να τον πικραίνουν. Σε μια τέτοια περίπτωση, όταν κάποιος αναίτια έφτασε στο σημείο να τον προσβάλει – και μάλιστα ενώπιον κοινού – εγώ, όπως και άλλοι πολλοί, ένιωσα μεγάλη αγανάκτηση. «Δεν πειράζει», μου ψιθύρισε. «Μια τέτοια συμπεριφορά μάς βοηθεί να μαθαίνουμε».
Δεν κατάλαβα κείνη τη στιγμή τι ακριβώς εννοούσε. Τώρα όμως, καθώς ανοίγω συχνά το αγαπημένο του βιβλίο για ν’ ακούσω νοερά τη φωνή του, βρίσκω την απάντηση. Γράφει στους «στοχασμούς» του:«Κανείς δεν μπορεί να σου μάθει την αξία της καλοσύνης πιο καλά από τον κακό, της σιωπής από το φλύαρο, της δικαιοσύνης από τον άδικο, της αρετής από τον ανήθικο και της σοφίας από τον άσοφο. Φτάνει να μάθεις να παρατηρείς».
Παρατηρούσε τους ανθρώπους, τους συνεργάτες, τους φίλους ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής και τους αποδεχόταν και τους αγαπούσε όπως ήταν, μετα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, ακριβώς όπως έκανε και με τα παιδιά, τους μαθητές του. Τούτη η στάση ήταν ιδιαίτερα ευεργετική στη σχέση του με τους εικονογράφους και τους συγγραφείς παιδικών βιβλίων. Γιατί, όπως είναι γνωστό, οι δημιουργοί έργων για παιδιά, σαν «παιδιά» που παραμένουν και οι ίδιοι μέσα τους, έχουν συχνά κάποια «παιδικά» γνωρίσματα-ελαττώματα. ΄Αλλωστε, γενικά οι δημιουργοί – οι καλλιτέχνες – ενώ μπορεί να φτάνουν πολλές φορές στο σημείο να δημιουργούν κάτι εξαίρετο, τέλειο ίσως, είναι σχεδόν ακατόρθωτο να φτιάξουν τέλειο τον εαυτό τους. Ο εγωισμός, η φιλαυτία, το πάθος της προβολής, η δίψα της διάκρισης, η υπερβολική φιλοδοξία – κάποτε σε βαθμό που ν’ αποβαίνει εις βάρος των άλλων δημιουργών - ή ακόμα και ο φθόνος δεν είναι άγνωστα συναισθήματα σε πολλούς δημιουργούς. ΄Ετσι, δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιοι τού παραπονούνταν γιατί δεν πέτυχαν τούτη ή την άλλη διάκριση. ΄Η γιατί δεν ακούγονταν ή δεν προβάλλονταν κι εκείνοι όσο άλλοι, γιατί μίλησε τάχα για μερικούς με κολακευτικότερα λόγια και άλλα παρόμοια. ΄Ηταν φανερό πως τον αδικούσαν. Κι αυτό με θύμωνε. «Μην εκπλήσσεσαι», μου είπε κάποτε. «Για πολλούς ανθρώπους η ζωή είναι καθρέφτης».
΄Ενα τηλεφώνημα διέκοψε τη συζήτησή μας. ΄Αλλα ζητήματα μεσολάβησαν κι εγώ ξέχασα να τον ρωτήσω τι ακριβώς εννοούσε. Το κατάλαβα ξαναδιαβάζοντας αργότερα ένα ακόμη στοχασμό του:«Η ζωή για άλλους είναι καθρέφτης και για άλλους είναι παράθυρο. Καθρέφτης γι’ αυτούς που μέσα σ’ αυτήν δεν βλέπουν τίποτ’ άλλο παρά τον εαυτό τους. Παράθυρο για τους άλλους: Μέσα απ’ αυτό βλέπουν τους διπλανούς τους, το συνάνθρωπό τους. Κι από κει απλώνουν προς αυτούς το χέρι για βοήθεια».
Η ζωή για τον ίδιο ήταν ένας διαρκής αγώνας, μια διαρκής προσφορά στους άλλους. Η καλύτερη μαρτυρία είναι το ογκώδες έργο του, που βοήθησε να μη χαθούν πολύτιμα στοιχεία από τα παλιά περιοδικά ΄Ομηρος, Αποθήκη ωφελίμων γνώσεων, Μελέτη, από το Ημερολόγιο της Μεγάλης Ελλάδος του Γ. Δροσίνη, κ.ά. - πονήματα που εξέδωσε ο Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων -. ΄Ηταν μια εργασία επίπονη, θαυμαστά συστηματική, που τον υποχρέωνε συχνά να εργάζεται ως τα ξημερώματα, ελαττώνοντας τον ύπνο του σε δυο μονάχα ώρες το εικοσιτετράωρο. ΄Οταν κάποτε του είπα πόσο θαύμαζα το έργο του αυτό και πόσο καμάρωνα για κείνον, μου απάντησε μ’ έναν ακόμη στοχασμό του:
«Δέος σε πιάνει όταν, καμαρώνοντας για κάτι που πέτυχες σημαντικό, αναθυμάσαι πόσο ελάχιστο χώρο κατέχεις στο βραχύβιο τώρα, που βρίσκεται ανάμεσα στο αιώνιο χτες και στο απέραντο αύριο».
Μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, διαπίστωνα πόση σοφία έκρυβε πραγματικά μέσα του αυτός ο τόσο ευγενικός και διακριτικός εργάτης του πνεύματος. Και θαύμαζα το μυστικό που κατείχε να είναι καλός και συγχρόνως δίκαιος με όλους, σκληρός αλλά και σε αρμονία με τον ίδιο του τον εαυτό, πραγματικά ευτυχής θα τολμούσα να πω. Το αποκαλύπτει κι αυτό στους στοχασμούς του. Λέει:
«Το μυστικό να πετύχεις στη ζωή και να ευτυχήσεις βρίσκεται, θαρρώ, στην ικανότητά σου να μπορείς να κρατάς το μυαλό σου ψυχρό και την καρδιά σου ολόθερμη».
 |
| Από αριστερά: ΄Αλκη Γουλιμή, Κ.Π. Δεμερτζής, Ρένα Καρθαίου |
«Γιατί, αλήθεια, Κύκλος; τον ρώτησα κάποτε για τον τίτλο του Σωματείου μας, που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα.
«΄Ετσι τον βάφτισε η Ρένα Καρθαίου» μου αποκρίθηκε. «Και οι άλλοι εμείς συμφωνήσαμε».
Το γιατί συνηγόρησε ο ίδιος το βρήκα πάλι στους στοχασμούς του. Γράφει:
«Σκέφτομαι πως η ιδεατή γραμμή που θα μπορούσε να παραστήσει της ψυχικής ζωής την εικόνα θα ’ταν η καμπύλη. Μάλιστα η καμπύλη στην τελειότητά της, ο κύκλος. Δείχνετ’ έτσι η συνεχής παλινδρόμηση στη ζωή – η μετάβαση από τη δράση στην ησυχία, τη γαλήνη. Από τη ζωή στο θάνατο και από κει πάλι στη ζωή».
«΄Οταν οι Τούρκοι μας κυνήγησαν και είχαμε φτάσει στην προκυμαία, η μάνα μου κρατούσε από το ένα της χέρι εμένα – που πρέπει να ήμουν τριών, τεσσάρων ετών – και από το άλλο την αδελφούλα μου, κάπου επτά ετών. Εκείνο που χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου ήταν ότι κάποια στιγμή ξέφυγε από το χέρι της αδελφής μου μια κούκλα που κρατούσε κι έπεσε στη θάλασσα. Το δυνατό κλάμα της αδελφής μου είναι ακόμη σαν να το ακούω. Κι όταν καμιά φορά σκαλίζω ανάμεσα στις αναμνήσεις εκείνες, λέω ότι αυτό, φαίνεται, ήταν που μ’ έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ και ν’ αγαπήσω έπειτα τα παιδιά και τα προβλήματά τους. Από τότε, ίσως υποσυνείδητα, είχε γραφεί η μοίρα μου: Να στραφώ προς την κατεύθυνση του δασκάλου».
Πράγματι, ως πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Κ.Π. Δεμερτζής υπηρέτησε σε πολλά σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Το σχολείο όμως στο οποίο αφιέρωσε τα περισσότερα χρόνια της σταδιοδρομίας του ήταν η Ιταλική Σχολή Αθηνών. Τη διηύθυνε από το 1957 ως το 1983, οπότε συνταξιοδοτήθηκε.
 |
| Συγχαρητήρια στη Γεωργία Δεληγιάννη-Αναστασιάδη για το Βραβείο "Πηνελόπη Δέλτα" που έλαβε από τον Κύκλο του Ελλ.Παιδικού Βιβλίου στις 2 Απριλίου 1988. |
΄Ομως το βιβλίο που αγάπησε περισσότερο – όπως ο ίδιος ομολογούσε και όπως είπαμε ήδη – ήταν το Κείμενα και στοχασμοί ενός δασκάλου. Είναι το βιβλίο όπου καθρεφτίζεται η αγνή ψυχή και η γλυκύτητα ενός φωτισμένου εκπαιδευτικού και ικανού συμβούλου γονέων, ενός πατέρα στοργικού, ενός πραγματικά σπάνιου ανθρώπου.
Πέρα από την προσφορά του ως εκπαιδευτικού, ανέπτυξε και γενικότερη δράση σε πολιτιστικά και πνευματικά σωματεία: Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και στη συνέχεια μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων της Φιλικής Εταιρείας Επιστημόνων Καλλιτεχνών, του Ελληνικού Τμήματος της Ευρωπαϊκής Ενώσεων Εκπαιδευτικών και του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων. ΄Ηταν επίσης ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Ομίλου Ελληνιστών. Το σωματείο ωστόσο στο οποίο δόθηκε ολόψυχα ήταν ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Ιδρυτικό του μέλος από το 1969, έγινε Πρόεδρος το 1972, μετά το θάνατο του πρώτου Προέδρου, Γ. Ζομπανάκη, και παρέμεινε Πρόεδρος ως το Μάη του 1990, οπότε αποσύρθηκε λόγω των προβλημάτων της υγείας του. ΄Ολο αυτό το διάστημα, κάθε δύο χρόνια, τα μέλη του Κύκλου ανανέωναν με την ψήφο τους την εμπιστοσύνη που του είχαν. Υπογράμμιζαν τον βαθύ σεβασμό που έτρεφαν για το πρόσωπό του. ΄Εδειχναν την ειλικρινή τους εκτίμηση για την αφοσίωσή του στα ιδανικά του Κύκλου και της ΙΒΒΥ. Επικροτούσαν τον άψογο τρόπο με τον οποίο διοικούσε το σωματείο. Αυτοί ήταν και οι λόγοι για τους οποίους τα μέλη του Κύκλου, στη Γενική Συνέλευσή τους, στα τέλη Μαΐου 1990, τον ανακήρυξαν Επίτιμο Πρόεδρο.
Η καρδιοπάθειά του, που στάθηκε και η αιτία του θανάτου του, παρουσιάστηκε απειλητική το φθινόπωρο του 1989. Από τότε όλοι οι φίλοι, οι μαθητές, οι συνεργάτες του παρακολουθούσαμε με δέος και ανησυχία την πορεία της υγείας του. Ο ποιητής και εκπαιδευτικός Γιώργης Κρόκος μάλιστα, ευαίσθητος πάντα και από τους παλιότερους και καλύτερους φίλους του, έγραψε για την περίσταση ένα ποίημα-προσευχή:
Τον Κωσταντή το Δεμερτζή
Θεέ μου, κάνε τον να ζει
δεκαετίες.Δεν έφταιξε ποτέ του αυτός
κι όσες της φάτνης ο βοσκός
έχει αμαρτίες.
Τον Κωσταντή το Δεμερτζή
Θεέ μου, κάνε τον να ζει
χρόνια και χρόνια.
Τον θεν οι τόσοι στοχαστές
κι οι μαθητές κι οι ποιητές
και τ’ αηδόνια.
(*) Από το βιβλίο μου "Ο Δάσκαλος, ο ΄στρατηγός΄ και η ποιήτρια" (Αθήνα 2001)
Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2012
Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του παιδιού κρίνουμε ωφέλιμο για όλους μας να παραθέσουμε προς προβληματισμό τα παρακάτω:
1. Μη μου λέτε συνέχεια «μη». Αν δε μ’ αφήσετε να πειραματιστώ, πώς θα μάθω;
Κανένα φανταχτερό παιχνίδι· εσείς είστε το αγαπημένο του…
Παράθεση από τη σελίδα της UNICEF
Δικαιώματα Επιβίωσης
Δικαιώματα Προστασίας
Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του παιδιού κρίνουμε ωφέλιμο για όλους μας να παραθέσουμε προς προβληματισμό τα παρακάτω:
Ο δεκάλογος ενός παιδιού
Αγαπημένοι μου μαμά και μπαμπά,
Ξέρετε πόσο σας λατρεύω! Όμως κάποιες στιγμές δεν κατανοείτε καθόλου τις ανάγκες μου και με αναγκάζετε, μέσα από πιέσεις που δέχομαι, να φωνάζω και να δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις για όλους!
Καλά, ναι, το ξέρω ότι κάποιες φορές πεισμώνω, αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω. Έχετε δει πώς κάνετε όταν θέλετε να περάσει το δικό σας χωρίς να μου εξηγείτε το λόγο;
Για να μη δημιουργούνται, λοιπόν, παρεξηγήσεις μεταξύ μας, αποφάσισα να σας πω δέκα πράγματα για μένα. Αν τα ακολουθήσετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, θα δείτε που όλα θα είναι μαγικά…
1. Μη μου λέτε συνέχεια «μη». Αν δε μ’ αφήσετε να πειραματιστώ, πώς θα μάθω;
2. Όταν θέλετε να μου πείτε κάτι, εξηγήστε μου με δικά σας λόγια κι εγώ να είστε σίγουροι ότι θα καταλάβω.
3. Σας παρακαλώ πολύ, όταν μου λέτε κάτι να μην αλλάζετε γνώμη κάθε φορά, γιατί μπερδεύομαι. Πρέπει να είστε σταθεροί· λατρεύω τα όρια. Αλλιώς τρελαίνομαι και κάνω αυτά τα φανταστικά βαθιά καθίσματα στο δρόμο που εσείς με σέρνετε λες κι είμαι σκυλάκι…
4. Μην αφήνετε να γίνεται το δικό μου κάθε φορά που γκρινιάζω. Αυτός είναι ο σκοπός μου: να νικήσω και μετά να σας κάνω ό,τι θέλω! Σας δοκιμάζω…
5. Να υπάρχει κάθε φορά ένα ωράριο που πρέπει να τηρώ. Λατρεύω τους κανόνες: μαθαίνω μέσα απ’ αυτούς!
6. Καμιά φορά αγχώνεστε επειδή μπορεί να μη γράφω ή να μη ζωγραφίζω με τον ίδιο τρόπο όπως ένας συμμαθητής μου. Αυτό όμως είναι άδικο –εγώ είμαι ξεχωριστή προσωπικότητα!
7. Όταν βλέπετε ότι έχω πεισμώσει πολύ, μην επιμένετε σε κάτι. Απλά, αγαπήστε με! Θέλω το χρόνο μου…
8. Μην ακούω, σας παρακαλώ πολύ, να λέτε πράγματα που δεν κολακεύουν τη δασκάλα μου! Εγώ τη λατρεύω και την έχω πρότυπο. Αν εσείς δεν τη συμπαθείτε, εγώ τι φταίω; Την αγαπώ…
9. Μη με δωροδοκείτε για να κάνω κάτι. Απλώς επιβραβεύστε με όταν έχω μια καλή συμπεριφορά.
10. Τέλος, θα ήθελα να σας πω πόσο πολύ με πληγώνετε κάθε φορά που μου λέτε ότι δεν είμαι καλό παιδί… Θα προτιμούσα να χαρακτηρίζετε την πράξη μου κι όχι εμένα! Διαφορετικά με κάνετε να υιοθετώ άσχημη γνώμη για τον εαυτό μου…
Τώρα που σας τα ’πα ελπίζω να γίνουμε η καλύτερη παρέα, εξάλλου γι’ αυτό ήρθα στον κόσμο!
Αγαπημένοι μου γονείς, το μόνο που θέλει το παιδί είναι εσάς!Κανένα φανταχτερό παιχνίδι· εσείς είστε το αγαπημένο του…
Παράθεση από τη σελίδα της UNICEF
ΞΕΝΟΙΑΣΙΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Πρωινό Δευτέρας 19 Νοεμβρίου 2012 και όλα είναι έτοιμα. Αυτό που κάνει αίσθηση είναι τα γεμάτα ανυπομονησία μάτια των παιδιών. Ανυπομονούν να στρωθεί το πρωινό τραπέζι και να καθίσουν τριγύρω, να δοκιμάσουν τη δική τους νοστιμιά, που με τα ίδια τους τα χέρια μάζεψαν.
Η δασκάλα στύβει πορτοκάλια...
Η δασκάλα στύβει πορτοκάλια...
Έχει φέρει ζυμωτό ψωμί που η ίδια ζύμωσε το προηγούμενο απόγευμα...
Οι ελιές μοιράζονται σε πιατάκια... Ελιές παραγωγής μας από την περσινή σοδειά, που ο χρόνος, το αγνό παρθένο λάδι και το ξύδι έκαναν πεντανόστιμες.
Μοιράζεται και η φέτα το τυρί σε ανάλογες ποσότητες...
Και το φαγοπότι αρχίζει.
Μάτια χαρούμενα, πρόσωπα ενθουσιασμένα, η μουσική του Χατζιδάκι από το Χαμόγελο της Τζοκόντα συνοδεύει την εύθυμη διάθεση των μαθητών/τριών της ΣΤ τάξης.
Καλή όρεξη... Καλή όρεξη!
Γεια στα χέρια σας κυρία!
Ευχαριστούμε!
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Ανοίξτε τον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε ένα από τα καλύτερα video
του National Geographic με πρωταγωνιστές μια λεοπάρδαλη κι ένα νεογνό
Μπαμπουίνο. Τα επιπλέον σχόλια περιτεύουν.
Καλή σας θέαση...
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Τη Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012 μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας υποδέχτηκαν με τις δασκάλες τους τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους με ένα τραγούδι,
το "ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;"
μέσα σε μια ατμόσφαιρα εορταστική.
Αντάλλαξαν ευχές, έδωσαν τα χέρια, συνομίλησαν και απόλαυσαν τη χαρά της στιγμής. Η συγκίνηση μεγάλη και η ευτυχία διάχυτη στα πρόσωπα μικρών και μεγάλων...
Σας ευχαριστούμε πολύ που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.
Σας ευχαριστούμε που μας χαρίσατε λίγη σοφία απ' τη σοφία σας.
Σας αγαπάμε και σας ευχόμαστε να είστε πάντα γεροί και να ζήσουμε αντάμα ως τα ψηλά βουνά...
Με αγάπη!
Τα εγγόνια σας
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
Παππού και γιαγιά,
σας προσκαλούμε να έρθετε στο σχολείο μας τη Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
και ώρα 10.00΄ για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να μοιραστούμε ό,τι πιο
πολύτιμο έχουμε, την αγάπη μας...
Τώρα που οι αναμνήσεις είναι ακόμα νωπές...
σας προσκαλούμε να έρθετε στο σχολείο μας τη Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
και ώρα 10.00΄ για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να μοιραστούμε ό,τι πιο
πολύτιμο έχουμε, την αγάπη μας...
Τώρα που οι αναμνήσεις είναι ακόμα νωπές...
Με απέραντη αγάπη!
Οι μαθητές της Α΄ τάξης
και εγγόνια σας
Λίγα λόγια για την εκδήλωση
Η εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου.
Εμείς αν και καθυστερημένα -να είστε σίγουροι πως δε σας ξεχνάμε ποτέ- ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα για σας, με μια πρόσκληση, ένα τραγουδάκι, λίγα λόγια βγαλμένα απ' την καρδιά μας, κάποιες ερωτήσεις, μερικές εκπλήξεις και σας περιμένουμε...
Για να σφίξουμε τα χέρια...
Να ακούσουμε τις ιστορίες σας...
Να αγκαλιαστούμε και να ευφρανθεί η ψυχή μας...
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ
Αγαπητά μας παιδιά,
στον παρακάτω σύνδεσμο (ιστοσελίδα)
http://www.arcademicskillbuilders.com/games/
θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα παιχνίδια κυρίως Μαθηματικών και Γλώσσας.
Καλή διασκέδαση!
στον παρακάτω σύνδεσμο (ιστοσελίδα)
http://www.arcademicskillbuilders.com/games/
θα βρείτε πολλά και ενδιαφέροντα παιχνίδια κυρίως Μαθηματικών και Γλώσσας.
Καλή διασκέδαση!
Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012
ΛΙΤΣΑ ΨΑΡΑΥΤΗ
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2012-13
Στα πλαίσια του Προγράμματος Φιλαναγνωσίας που από πέρσι υλοποιείται στο σχολείο μας, καθώς και στα υπόλοιπα 960 σχολεία, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στη φετινή σχολική χρονιά 2012-13 καλεσμένη μας είναι η πολυβραβευμένη και αγαπημένη πολλών γενεών παιδιών Λίτσα Ψαραύτη.
Από τη θέση αυτή την ευχαριστούμε θερμά που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας να επισκεφτεί τον Απρίλη του 2013 το σχολείο μας και να συναντηθεί με τους μαθητές και μαθήτριες των ΣΤ΄ & Ε΄ τάξεων.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το παζλ της ζωής και του έργου της εκλεκτής καλεσμένης μας.
Στα πλαίσια του Προγράμματος Φιλαναγνωσίας που από πέρσι υλοποιείται στο σχολείο μας, καθώς και στα υπόλοιπα 960 σχολεία, σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στη φετινή σχολική χρονιά 2012-13 καλεσμένη μας είναι η πολυβραβευμένη και αγαπημένη πολλών γενεών παιδιών Λίτσα Ψαραύτη.
Από τη θέση αυτή την ευχαριστούμε θερμά που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας να επισκεφτεί τον Απρίλη του 2013 το σχολείο μας και να συναντηθεί με τους μαθητές και μαθήτριες των ΣΤ΄ & Ε΄ τάξεων.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το παζλ της ζωής και του έργου της εκλεκτής καλεσμένης μας.
Α. BIOΓPAΦIKO ΣHMEIΩMA H Λίτσα Ψαραύτη γεννήθηκε στη Σάμο. Mετά τις σπουδές της στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο σπούδασε αγγλικά και εργάσθηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Eκκλησιών και στην Aμερικανική Πρεσβεία στην Aθήνα.Tο πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1980 και  από τότε είχε μια γόνιμη καριέρα γράφοντας μυθιστορήματα, διηγήματα και ανθολογίες (για τα ελληνόπουλα που ζουν στο εξωτερικό). Tο έργο της γρήγορα αναγνωρίσθηκε ευρύτατα στην Eλλάδα και τιμήθηκε με πολλά ελληνικά βραβεία. Tο μυθιστόρημά της "Tο διπλό ταξίδι" γράφτηκε το 1988 στον Tιμητικό Πίνακα "Πιέρ Πάολο Bερτζέριο" για την παιδική λογοτεχνία του Πανεπιστημίου της Πάντοβα της Iταλίας. Tο 1991 το βιβλίο της "Tο αυγό της έχιδνας" πήρε Έπαινο της Aκαδημίας Aθηνών. Tο μυθιστόρημά της "Tα δάκρυα της Περσεφόνης" γράφτηκε το 1996 στον Tιμητικό Πίνακα της IBBY (International Board on Books for Young People). Πήρε επίσης τη μεγαλύτερη στην Eλλάδα διάκριση για την παιδική λογοτεχνία, το "Kρατικό Bραβείο 1996" του Yπουργείου Πολιτισμού για το βιβλίο της "Tο χαμόγελο της Eκάτης". Tο έτος 2000 ήταν υποψήφια για το Bραβείο Άντερσεν, το Nόμπελ της παιδικής λογοτεχνίας. Πηγές έμπνευσης της Λίτσας Ψαραύτη είναι η ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας της, οι προσωπικές της εμπειρίες και η καθημερινή πραγματικότητα. Θέματα πολλών βιβλίων της είναι τα προβλήματα των σημερινών εφήβων. Bρήκε καινούριες τεχνικές για να αφηγηθεί τις ιστορίες της και η γραφή της διακρίνεται για την ποιότητα και το εύρος της φαντασίας, την επιτυχημένη μίξη πραγματικού και φανταστικού και για τα μηνύματα που στέλνει στα παιδιά γεμάτα αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Kριτικοί και θεωρητικοί συμφωνούν ότι η προσφορά της Λίτσας Ψαραύτη είναι πολύ σημαντική και την κατατάσσουν ανάμεσα στις πιό αξιόλογες και δυναμικές παρουσίες στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας. Tα βιβλία της, 30 ως τώρα, έχουν πάρει λαμπρές κριτικές  και έχουν γίνει θέματα για μελέτες φοιτητών στα ελληνικά Πανεπιστήμια. Συνεργάστηκε με την επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Iωαννίνων για τη δημιουργία Aνθολογίου για τα παιδιά των δημοτικών σχολείων του Aπόδημου Eλληνισμού. Eπίσης είναι μέλος της ομάδας που συνέγραψε την πατριδογνωσία "Σάμος, πατρίδα μου". Tο βιβλίο διδάσκεται στα δημοτικά σχολεία της Σάμου και αποτελεί πιλοτικό πρόγραμμα και για άλλες περιοχές της Eλλάδας.Έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια: π.χ. το 1986 εκπροσώπησε την ελληνική παιδική λογοτεχνία στο Διεθνές Συνέδριο Συγγραφέων και Eικονογράφων Παιδικής Λογοτεχνίας στο Oχάϊο των HΠA και το 1987 προσκλήθηκε από την Ένωση Σοβιετικών Συγγραφέων  και το περιοδικό "Nτέτσκαγια Λιτερατούρα" στο πλαίσιο προγράμματος μορφωτικών ανταλλαγών. H Λίτσα Ψαραύτη καλείται πολύ συχνά σε σχολεία και σε άλλες εκδηλώσεις "συνάντησης με το συγγραφέα" σε όλη την Eλλάδα και είναι ομιλήτρια σε πολιτιστικά γεγονότα, συνέδρια και παρουσιάσεις βιβλίων. Eίναι μέλος πολιτιστικών σωματείων όπως ο "Kύκλος του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου" και η "Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά". Eίναι επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του περιοδικού "Διαδρομές".Β. ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ α) Μυθιστορήματα: β) Μικρές Ιστορίες: Ηρακλής γ) Μεταφράσεις: Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ  Κυρία Ψαραύτη, πού γεννηθήκατε;
Γεννήθηκα σ' ένα όμορφο νησί του Αιγαίου, τη Σάμο. Εκεί έζησα τα παιδικά και νεανικά μου χρόνια και όταν τελείωσα το γυμνάσιο ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω αγγλικά. Θα παρατηρήσετε ότι ο τόπος που διαδραματίζονται αρκετά βιβλία μου
 είναι η Σάμος. Το θεωρώ πολύ φυσικό, αφού εκεί υπάρχει η οικογένειά μου από το 1700, εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα και είναι ο τόπος που λατρεύω. Ήσασταν καλή μαθήτρια;
Τελείωσα το οκτατάξιο γυμνάσιο - τότε δεν υπήρχαν λύκεια - με ένα ολοστρόγγυλο 20. Είχα σπουδαίους δασκάλους και καθηγητές οι οποίοι εκτός από τα γράμματα που μας έμαθαν, προσπάθησαν να μας κάνουν και καλούς ανθρώπους.
Διαβάζατε λογοτεχνία στο σχολείο; Πότε αρχίσατε να γράφετε βιβλία; Πώς σας έρχονται οι ιδέες για να γράψετε ένα βιβλίο;
Δεν ξέρω. Είναι σαν να γίνεται ξαφνικά μια αστραπή μέσα στο μυαλό μου. Κάτι που θ' ακούσω, θα δω, ή θα διαβάσω μπορεί να είναι το ερέθισμα για να ξεκινήσει ένα βιβλίο. Πολλές φορές μπορεί να είναι κι ένα γεγονός που έχω ζήσει η ίδια, ή η οικογένειά μου, ή ακόμα και γεγονότα ιστορικά της πατρίδας μας. Αυτή την ιδέα αρχίζω και τη δουλεύω στο μυαλό μου.
 Δημιουργώ τους ήρωες του βιβλίου, τα γεγονότα και τις καταστάσεις που θα ζήσουν, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Αυτές είναι και οι πιό ευχάριστες στιγμές γιατί νιώθεις ότι ξεκινάει η περιπέτεια της δημιουργίας. Στο βιβλίο σας «Το διπλό ταξίδι» γράφετε τα γεγονότα σαν να τα έχετε ζήσει η ίδια. Είναι αλήθεια;
Αλήθεια είναι. ΄Ημουνα μικρό παιδί όταν βομβάρδισαν το νησί μας οι Γερμανοί το 1943 και για να μη ζήσουμε τη Γερμανική κατοχή πήγαμε πρόσφυγες στην Παλαιστίνη. Εκείνη η μεγάλη περιπέτεια που έζησα με την οικογένειά μου έχει σημαδέψει τη ζωή μου κι έγινε αφορμή, χρόνια αργότερα, να γράψω αυτό το βιβλίο που είναι και το αγαπημένο μου.
Πώς γίνεται κανείς συγγραφέας; Εσείς γιατί γράφετε και μάλιστα για παιδιά και όχι για μεγάλους; Θα γράψετε κι άλλα βιβλία; Πότε σας αρέσει να γράφετε καλύτερα, το χειμώνα ή το καλοκαίρι;
Το χειμώνα γράφω λιγότερο γιατί έχω αρκετές υποχρεώσεις. Το τηλέφωνο χτυπάει συνέχεια, με ζητούν σχολεία απ' όλη την Ελλάδα, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια για να μιλήσω με τα παιδιά. Το καλοκαίρι έχω περισσότερο χρόνο
 για να γράψω. Έχω ήδη συγκεντρώσει το υλικό μου από το χειμώνα και μόλις μπει ο Ιούνιος απομονώνομαι στο εξοχικό μας κοντά στο Ξυλόκαστρο της Κορινθίας και τις περισσότερες ώρες τις περνάω γράφοντας και κολυμπώντας. Γιατί σε πολλά βιβλία σας καταπιάνεστε με θέματα κοινωνικά;
Ο κόσμος που ζούμε σήμερα δεν είναι «όμορφος κι αγγελικά πλασμένος». Υπάρχει φτώχεια, ανεργία, ρατσισμός, ναρκωτικά, καταστροφή του περιβάλλοντος, βία, εκληματικότητα, αδιαφορία για το συνάνθρωπό μας, και οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια γίνονται όλο και πιό δύσκολες. Δυστυχώς πολλές φορές οι γονείς και το σχολείο δεν ενημερώνουν τα παιδιά και τους νέους για τους κινδύνους που παραμονεύουν. Ο συγγραφέας με υπευθυνότητα, τρυφερότητα και ευαισθησία αναλαμβάνει αυτό το ρόλο και με τα βιβλία του γνωρίζει στα παιδιά τη σημερινή κοινωνία, τα εμψυχώνει και τα προτρέπει ν' αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον.
Ποιό είναι το καλύτερο βιβλίο σας; Όλα όσα γράφετε στα βιβλία σας τα έχετε ζήσει; Σας ενοχλεί η κακή κριτική;
Από τη στιγμή που γράφεις ένα βιβλίο πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς την κριτική των αναγνωστών. Ως τώρα ακούστηκαν και γράφτηκαν καλές κριτικές για τα βιβλία μου. Αλλά πρέπει να δεχόμαστε και τις κακές κριτικές όταν γίνονται καλόπιστα και όχι με εμπάθεια, για να διορθώνουμε τα λάθη μας και να γινόμαστε καλύτεροι.
 Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει να γίνει συγγραφέας;Καλή αναγνωστική περιήγηση και καλή αντάμωση!
Για το 2ο Δημοτικό Σχολείο Μελισσίων
Ο Διευθυντής
Μερκούριος Αυτζής
|
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΑΓΙΑΣΜΟΣ
Αγαπητές/-οί μαθήτριες μαθητές, αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες
Σας ενημερώνουμε ότι την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου, ημέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς 2012 – 2013 και ώρα 09.00΄ το πρωί θα τελεστεί στο σχολείο μας ο καθιερωμένος ΑΓΙΑΣΜΟΣ.
Παρακαλούνται οι μαθητές να βρίσκονται στο χώρο του σχολείου ένα τέταρτο νωρίτερα, δηλαδή στις 08.45΄. Αμέσως μετά τον Αγιασμό οι μαθητές θα μπουν στις τάξεις τους για ολιγόωρη γνωριμία συζήτηση ενημέρωσης με τους δασκάλους τους.
Παράλληλα οι γονείς του Ολοήμερου και οι γονείς της Α΄ τάξης καλούνται να παραμείνουν στο χώρο του σχολείου προκειμένου να ενημερωθούν από το διευθυντή οι μεν γύρω από τα θέματα του Ολοήμερου οι δε για το πρόγραμμα και τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου. Η ενημέρωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων.
Μελίσσια, 7 Σεπτεμβρίου 2011
Από το Σύλλογο Διδασκόντων
του Σχολείου
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2012-2013
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες, αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες,
η διεύθυνση και το εκπαιδευτικό προσωπικό του 2ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Μελισσίων ευχόμαστε ολόψυχα η νέα σχολική χρονιά 2012-2013 να είναι πρωτίστως δημιουργική και ποιοτική. Όλοι μαζί ενωμένοι, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς, μέσα από τη συλλογική προσπάθεια με όραμα, έμπνευση και αισιοδοξία, με καλή πρόθεση και διάθεση προσφοράς, με γνώση, συνέπεια και αγάπη να ανταποκριθούμε ουσιαστικά και προς όφελος των παιδιών μας στις προκλήσεις της εποχής.
Η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει και το πρώτο κουδούνι για τον καθιερωμένο αγιασμό θα χτυπήσει την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2012.
Για την ακριβή ώρα του αγιασμού θα ακολουθήσει νέα ανάρτηση, ενώ ανακοίνωση θα αναρτηθεί τις επόμενες ημέρες και στους πίνακες ανακοινώσεων του σχολείου.
Και πάλι καλή σχολική χρονιά!
η διεύθυνση και το εκπαιδευτικό προσωπικό του 2ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Μελισσίων ευχόμαστε ολόψυχα η νέα σχολική χρονιά 2012-2013 να είναι πρωτίστως δημιουργική και ποιοτική. Όλοι μαζί ενωμένοι, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς, μέσα από τη συλλογική προσπάθεια με όραμα, έμπνευση και αισιοδοξία, με καλή πρόθεση και διάθεση προσφοράς, με γνώση, συνέπεια και αγάπη να ανταποκριθούμε ουσιαστικά και προς όφελος των παιδιών μας στις προκλήσεις της εποχής.
Η νέα σχολική χρονιά πλησιάζει και το πρώτο κουδούνι για τον καθιερωμένο αγιασμό θα χτυπήσει την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2012.
Για την ακριβή ώρα του αγιασμού θα ακολουθήσει νέα ανάρτηση, ενώ ανακοίνωση θα αναρτηθεί τις επόμενες ημέρες και στους πίνακες ανακοινώσεων του σχολείου.
Και πάλι καλή σχολική χρονιά!
Για το 2ο Δημοτικό Σχολείο
Ο Διευθυντής
Μερκούριος Αυτζής
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012
Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο2
Προς
τους Προέδρους
και τα μέλη του Δ.Σ.
του Ιδρύματος "ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ"
Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι, αγαπητά μέλη,
οι μαθητές και μαθήτριες, οι γονείς και το σύνολο της εκπαιδευτικής οικογένειας του 2ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Μελισσίων σας αποστέλλουμε θερμούς χαιρετισμούς και σας εκφράζουμε τις θερμές μας ευχαριστίες για τη σημαντικότατη για μας χορηγία σας.
Η φετινή σχολική χρονιά (2011-2012), μια χρονιά δύσκολη για πολλούς μαθητές και μαθήτριές μας με τις οικογένειές τους, έφτασε στο τέλος της κι εμείς, χάρη στη δική σας συμβολή και ουσιαστική βοήθεια, νιώθουμε ιδιαίτερα δυνατοί, ότι δεν είμαστε μόνοι και ότι όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να αγωνιζόμαστε για την πολυπόθητη παιδεία, τις αξίες και τα ιδανικά.
Χάρη στη δική σας συμβολή, οι εκπαιδευτικοί του σχολείο μας θα είναι σε θέση από τη νέα σχολική χρονιά, μέσω των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Τ.Π.Ε., να προετοιμάζουν αποτελεσματικότερα τις διδασκαλίες τους και οι μαθητές και μαθήτριές μας να φτάνουν άμεσα και αποτελεσματικά στη γνώση, με διάθεση κριτικής ματιάς.
Χάρη στη δική σας συμβολή, οι εκπαιδευτικοί του σχολείο μας θα είναι σε θέση από τη νέα σχολική χρονιά, μέσω των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Τ.Π.Ε., να προετοιμάζουν αποτελεσματικότερα τις διδασκαλίες τους και οι μαθητές και μαθήτριές μας να φτάνουν άμεσα και αποτελεσματικά στη γνώση, με διάθεση κριτικής ματιάς.
Προσωπικά αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκομαι και δρω ανάμεσα σε εκλεκτούς συναδέλφους, νιώθω περήφανος για τους μαθητές μας και είμαι πεπεισμένος ότι μόνο μέσω των αγαθών της παιδείας και του πολιτισμού θα δομήσουμε το μέλλον των παιδιών μας σε στέρεα, υγιή θεμέλια και θα βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής.
Για όλα τα παραπάνω, σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας και σας ευχόμαστε ολόθερμα να είστε καλά!
Καλό Καλαικαίρι!
Με τιμή και απέραντο σεβασμό!
Για τη σχολική κοινότητα του 2ου Δ.Σχ. Μελισσίων
Με τιμή και απέραντο σεβασμό!
Για τη σχολική κοινότητα του 2ου Δ.Σχ. Μελισσίων
Ο Διευθυντής
Μερκούριος Αυτζής