ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Το Γαϊτανάκι της αγάπης είναι μια εικαστική δημιουργία των μαθητριών της Ε΄ τάξης με την υποστήριξη καθοδήγηση της δασκάλας κ. Σωτηρίας Ντελή.

Εικόνες από την εικαστική δημιουργία...

Κορίτσια, κυρία Σωτηρία θερμά συγχαρητήρια!

Ο ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ - Η ΝΕΑ ΣΟΔΕΙΑ

Ο λαχανόκηπος!!!
Μαρούλια, πατάτες, κρεμμυδάκια!
μαϊντανός, ντομάτες, μελιτζάνες για την όρεξηηη!
Ένας λαχανόκηπος γεμάτος ζωή χάρη στον ζήλο, την αγάπη και την υποδειγματική συνέπεια των μαθητριών/-ών της Τρίτης (Γ΄) τάξης και της δασκάλας τους φυσικά της κ. Χριστίνας Μανωλάκου.
Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους... 

ΜΑΡΟΥΛΙΑ - ΠΑΤΑΤΕΣ

ΜΑΡΟΥΛΙΑ

 ΠΑΤΑΤΕΣ

 

ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ - ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ

ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ

ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ

 

Κυρία Χριστίνα, αγαπητά μου παιδιά τα θερμά μας συγχαρητήρια!

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ Α΄ ΤΑΞΗ

Σύμφωνα με την με αρ. πρωτ. Φ.6/312/79651/Γ1/21-05-2014 νέα εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ στην πρώτη τάξη εγγράφονται υποχρεωτικά όσοι μαθητές συμπληρώνουν τη νόμιμη ηλικία, δηλαδή όσοι γεννήθηκαν το έτος 2008. Οι εγγραφές θα πραγματοποιηθούν από 2 μέχρι 20 Ιουνίου 2014 και ώρες από 10.00΄ μέχρι 13.00΄.

 

Για την εγγραφή στην Α' τάξη απαιτούνται:

α. Πιστοποιητικό γέννησης, Δήμου ή Κοινότητας για την εγγραφή του μαθητή στα οικεία μητρώα ή δημοτολόγια, το οποίο εκδίδεται το τελευταίο πριν από την εγγραφή τρίμηνο και στο οποίο αναγράφεται ολογράφως και αριθμητικώς η ημερομηνία γέννησης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι αλλοδαποί μαθητές αντί για Πιστοποιητικό γέννησης μπορούν να εγγραφούν με Ληξιαρχική Πράξη γέννησης και τα παρακάτω.

β. Επίδειξη του βιβλιαρίου υγείας του μαθητή, ή προσκόμιση άλλου στοιχείου, στο οποίο φαίνεται ότι έγιναν τα προβλεπόμενα εμβόλια (κρατάμε φωτοτυπία).

γ. Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή (συμπληρώνεται από τον παιδίατρο)

δ. Αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο, κατά την κρίση του διευθυντή του σχολείου, φαίνεται η διεύθυνση κατοικίας του μαθητή.

ε. Βεβαίωση παρακολούθησης νηπιαγωγείου.

 

ΓΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ (συμπληρώνεται στο σχολείο)

1. Αίτηση για το Ολοήμερο πρόγραμμα (προαιρετικά)

2. Ερωτηματολόγιο εγγραφής (υποχρεωτικά)

Από τη διεύθυνση του Σχολείου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Εμείς, οι  μαθητές/μαθήτριες της Β΄ τάξης ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα της υγιεινής διατροφής  με τίτλο « Τρώμε  ό,τι … τρώγεται;» διοργανώσαμε μαζί  με  τις  δασκάλες  μας  ένα  υγιεινό  δεκατιανό  στο  σχολείο  μας  Τραγουδήσαμε με  τη  δασκάλα της Μουσικής  το  χιουμοριστικό  τραγούδι  για  τη  διατροφή « Ο  μπαμπάς  μου με  ρωτάει...», ήπιαμε  πορτοκαλάδα  από  τα  πορτοκάλια  που  στύψαμε  και  φάγαμε  υγιεινά (φρούτα, ψωμί  με  μέλι , τυροπιτάκια- τυρόπιτα , σπιτικά  κέικ  , κουλουράκια και ξηρούς καρπούς). Πώς περάσαμε; Φυσικά υπέροχα!!!

 

Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

Με αφορμή την επίσκεψη της ποιήτριας ΝΤΙΝΑΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ στο σχολείο μας την Παρασκευή 9 Μαΐου 2014 της ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα, εκφράζοντας έτσι την αγάπη μας και το θαυμασμό μας σ' αυτή τη μεγάλη φυσιογνωμία της Ελληνικής Παιδικής Ποίησης και όχι μόνο...

 

 

ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

 

Η Ντίνα Χατζηνικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με τη μουσική και την παιδική λογοτεχνία - ιδιαίτερα με την ποίηση. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και έγραψε τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε δίσκους ή ακούστηκαν στο ραδιόφωνο. Το 1960, στο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών, προκρίθηκε το τραγούδι της “Στενό Δρομάκι”, το οποίο ερμήνευσε η Τζένη Βάνου. Το 1966, το τραγούδι της “Μια Συντροφιά”, σε στίχους της ίδιας, προκρίθηκε στο 5ο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Το ερμήνευσαν η Ζωή Κουρούκλη και η Άντζελα Ζήλια.

Έγραψε τη μουσική στο παιδικό θεατρικό έργο της Μαρίας Γκόπη “Ένα Παιδί μέσα στη Νύχτα” και τη μουσική στο γνωστό παραμύθι της Άλκης Γουλιμή "Η Γαλαζούλα".

Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, σε αναγνωστικά του Δημοτικού και σε διάφορα άλλα βιβλία και λογοτεχνικά περιοδικά. Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με το βραβείο "Πηνελόπη Δέλτα".

 

Εκτός από τη γνωστή "Μαριονέτα", μια από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της Πόπης Αστεριάδη, καταθέτω εδώ δύο ακόμη τραγούδια: το "Στενό Δρομάκι" του 1960, σε στίχους της ίδιας, με την Τζένη Βάνου, κι άλλη μια επιτυχία της Πόπης Αστεριάδη, το "Παλιά Γειτονιά", σε στίχους Δημήτρη Γιαννουκάκη, το οποίο με ιδιαίτερη φροντίδα, ευαισθησία και έμπνευση εικονογράφησε η Μαργαρίτα Πάσχου.

 

Η Ντίνα (Παπασταύρου) Χατζηνικολάου είναι μια εξαιρετική ευαίσθητη γυναικεία φωνή, που έγραψε τραγούδια όταν ακόμα η γυναίκα-συνθέτης ήταν λίγο ως πολύ ένα ταμπού για την ελληνική δισκογραφία. Δεν κυνήγησε την επιτυχία, όχι επειδή την έβλεπε μακριά της, αλλά επειδή μοναδική της πρόθεση ήταν να διοχετεύει την τρυφερότητά της μέσ’ από ένα ουσιαστικο άγγιγμα ψυχών και να απολαμβάνει το παιχνίδι της ίδιας της δημιουργίας. Οι ερμηνευτές με τους οποίους συνεργάστηκε (Πόπη Αστεριάδη, Τζένη Βάνου, Ζωή Κουρούκλη, Άντζελα Ζήλια, Κρίσταλ κ.ά.) δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη ζεστή, «παρεϊστικη» ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις πρόβες και στις ηχογραφήσεις των τραγουδιών της.

Έγραψε πολλά τραγούδια, όμως λίγα είχαν την τύχη να δουν το φως της δημοσιότητας. Και δυστυχώς ακόμα λιγότερα να δισκογραφηθούν.

Η ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ

(2007)	Τα όνειρα ενός λευκού χαρτιού, Διάπλαση
(2005)	Παίζω κρυφτό με τα ζώα του δάσους, Διάπλαση
(2005)	Τραγουδώ τα αγαπημένα μου παραμύθια, Σαββάλας
(2004)	Βάλε στο σπίτι σου ένα σκύλο!, Μίνωας
(2004)	Η σκανταλιά της Άνοιξης, Μίλητος
(2003)	Τα ζώα είναι φίλοι μου, Παγουλάτοι Αφοί [κείμενα, στίχοι]
(2003)	Ταξιδεύω με τα παραμύθια, Μίλητος
(2001)	Η Αγαπούλα του καλοκαιριού, Ελληνικά Γράμματα
(2000)	Όλη η γη τραγουδάει, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2000)	Φέφε ο μεγάλος πιανίστας και άλλες ιστορίες, Εκδόσεις Πατάκη
(1998)	Ένα παράξενο ταξίδι, Εκδόσεις Πατάκη
(1998)	Ποιήματα για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, Μικρός Πρίγκηπας
(1998)	Χρυσό καλοκαίρι, Εκδόσεις Πατάκη
	Το βιβλίο της Μυρτώς, Ατλαντίς
	Το μικρό μας θέατρο, Ατλαντίς
	Χαμόγελα, Ατλαντίς Συμμετοχή σε συλλογικά έργα (2011) Οι πιο ωραίες ιστορίες για το Πάσχα, Μίνωας (2008) Ποιητικές εμμονές, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας (2005) Παίζουμε;, Αστήρ (2004) Κούκλες και κουκλοθεατρικά, Μικρός Πρίγκηπας (1993) Τα γιορτινά μας, Παπαδημητρίου Μεταφράσεις Scheffler, Ursel, Ένα κομπιούτερ στο περιβόλι του παππού, Ατλαντίς Lobe, Mira, Ο μικρός εγώ είμαι εγώ, Ατλαντίς ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ Το κεράσι κόκκινο, πράσινο το λιβάδι, άσπρο το πουκάμισό μου και γαλάζιος ο ουρανός. Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου! Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν… Καφετί το κάστανο, το αχλάδι κίτρινο, μαύρη είν’ η βαλίτσα μου, ροζ είν’ η κουκλίτσα μου. Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου! Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν… -------------------------------------------------------------   ΔΥΟ Τ’  ΑΠΡΙΛΗ           Γύριζε, γύριζε,  τρελή μου ανέμη! Ένα χαμόγελο στα χείλη τρέμει.   Τον βλέπω να ’ρχεται  από ’να αστέρι. Βιβλίο ολάνοιχτο κρατάει στο χέρι. Να τ’ ασχημόπαπο! Μάγοι, νεράιδες,  οι μπαλωματήδες του, οι πραματευτάδες... Σειρήνες, μάγισσες,  κύκνοι κι αηδόνια. Αχ, παραμύθια μου, λιώστε τα χιόνια! Και να την η άνοιξη! Γελούν τα χείλη. Χαρές παιδιάστικες, δύο τ’ Απρίλη. Δική σου η άνοιξη. Φως πέρα ως πέρα... Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, καλή σου μέρα!   ---------------------------------------------------------------------------------------   Ο Δαχτυλάκης (βασισμένος σε παραμύθι των αδερφών Γκριμ) Στίχοι: Ντίνα Χατζηνικολάου Μουσική-ενορχήστρωση-εκτέλεση: Σταύρος Παπασταύρου Χέρια, πόδια μια σταλίτσα κεφαλάκι σαν καρφίτσα πέστε μου, παρακαλώ, που χωράει τόσο μυαλό; Ειν’ ο Δαχτυλάκης που παντού τρυπώνει, τρώει το φαϊ του, μα δε μεγαλώνει. Χώνεται στην τρύπα και στην χαραμάδα κάλλιο αντί για μπόι να ‘χεις εξυπνάδα! Γίγαντες μπροστά του οι νάνοι! Αχ, νους σου δεν το βάνει κι ούτε θα ‘χεις ξαναδεί τοσοδά κοντό παιδί. ----------------------------------------------------------------------------------------- ΤΟ  ΔΙΨΑΣΜΕΝΟ  ΠΟΥΛΑΚΙ Δυο σταγονίτσες σ' ένα λουλούδινο στάξανε τάσι, το διψασμένο πουλάκι ζύγωσε να ξεδιψάσει. «Καλό μου αγόρι, στάσου παράμερα, μην το πειράξεις! Κι εσύ σαυρίτσα, που τρέχεις πλάι του, μην το τρομάξεις! »Σώπα για λίγο, τζιτζίκι φλύαρο, να σε χαρώ... Σιγά, αεράκι! Ένα πουλάκι πίνει νερό...»   

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΝΑ

2^οΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

17^ης Νοεμβρίου 9 & Ροδώνης, 15127 Μελίσσια

 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Ώρα 11:00

--------------------------------------------------------------------

Ένα μικρό ευχαριστώ στη μητέρα που γιορτάζει,

παρουσιασμένο από τα παιδιά της Α’ Τάξης του σχολείου μας.

Συμμετέχουν: Ελένη και Κωνσταντίνα μαθήτριες της Β’ τάξης.

Καλεσμένη μας η λογοτέχνης–ποιήτρια ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

Θα είναι μεγάλη μας χαρά όλες οι μητέρες να μοιραστούν μαζί μας τη μικρή γιορτή που ετοιμάσαμε γι’ αυτή τη ξεχωριστή μέρα.

Σας περιμένουμε!!!


ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

Αναδημοσιεύουμε τρία (3) χρόνια μετά την πρώτη μας ανάρτηση, της 25/11/2011, ως υπενθύμιση των στόχων μας και του οράματος που είχαμε θέσει τότε αλλά κι ως ένα πρώτο απολογισμό αλλά και δείγμα αυτοκριτικής και κριτικής στα πεπραγμένα...

Ο στόχος για ένα σχολείο με ανθρώπινο πρόσωπο, που υπηρετεί τον μαθητή και νοιάζεται για την αιδεία του συνεχίζει να βρίσκεται αμείωτος στο επίκεντρο των ανησυχιών και του καθημερινού μας αγώνα.  

 

Ακολουθεί το άρθρο...

Το Σχολείο του Σήμερα

Οκτώβρης του 2011, παραμονές Εθνικής Επετείου…

Η νέα σχολική χρονιά αριθμεί ήδη 6 εβδομάδες λειτουργίας… και το Σχολείο (το κάθε σχολείο), ως μικρογραφία της τοπικής κοινωνίας, εισπράττει και τις περισσότερες φορές καλείται να διαχειριστεί στο μέγιστο βαθμό ποικίλα κοινωνικά ζητήματα. Ζητήματα και προβλήματα που άλλοτε καθρεφτίζονται στα αθώα βλέμματα των παιδιών, άλλοτε μεταφέρονται από αυτά ποικιλοτρόπως στο εσωτερικό του.

Όμως τίθεται το ερώτημα:

- Είναι οργανωμένο, επανδρωμένο και κατάλληλα εξοπλισμένο το σχολείο του σήμερα, προκειμένου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις πολυσύνθετες κοινωνικές και παιδαγωγικές προκλήσεις;

Η απάντηση ανήκει στον καθένα μας!

Η συγκεκριμένη ανακοίνωση δεν έχει ως στόχο να δραματοποιήσει ή να ωραιοποιήσει την όποια κατάσταση, αλλά να θέσει κάποιους προβληματισμούς που ίσως φανούν χρήσιμοι.

Φυσικά δε χωρά καμιά αμφιβολία για το τι σχολείο θέλουμε.

Ποιος δε θέλει ένα σχολείο οργανωμένο και πλήρως εξοπλισμένο με υποδομές, τους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων στη θέση τους, τα βιβλία να περιμένουν από τον Ιούλη τους νέους μαθητές αναγνώστες και το νέο σχολικό προγραμματισμό από πριν σχεδιασμένο. Ποιος δε θέλει ένα σχολείο με ανθρώπινο πρόσωπο;

Στις προγραμματικές της εξαγγελίες για το «Νέο Σχολείο» η ηγεσία του υπουργείου προτάσσει το «πρώτα ο μαθητής»! Μήπως όμως θα ήταν ωφελιμότερο να προτάξουμε όλοι μας, με πρώτη την πολιτεία και τα αρμόδια όργανά της το «πρώτα ο άνθρωπος»;

Ο άνθρωπος εκπαιδευτικός, ο άνθρωπος μαθητής, ο άνθρωπος γονιός! Αυτοί οι τρεις πόλοι άλλωστε δεν αποτελούν το έμψυχο τρίπτυχο της ελληνικής εκπαίδευσης; Αυτοί δεν είναι οι κύριοι συντελεστές αλλά και οι τελικοί αποδέκτες της εκπαιδευτικής διαδικασίας;

Με τον άνθρωπο εκπαιδευτικό, τον άνθρωπο μαθητή, τον άνθρωπο γονιό τα σχολεία μας μπορούν και πρέπει να κάνουν βήματα μπρος, σ’ ένα περιβάλλον όπου θα κυριαρχεί πνεύμα συνεργασίας & αλληλεγγύης, δημιουργικότητας & προόδου, σεβασμού & αγάπης, σ’ ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από τους κάθε είδους συνδικαλιστικούς ή και κομματικούς δογματισμούς αλλά και απελευθερωμένο από τα κάθε λογής ατομικά συμφέροντα και εγωπαθείς ιδιοτροπίες.

Άλλωστε περί του ανθρωπίνου προσώπου της παιδείας έχουν ήδη εκφραστεί κατά καιρούς μεγάλοι παιδαγωγοί και φιλόσοφοι. Ο Ρουσσώ και ο Πεσταλότσι, η Μοντεσσόρι και ο Ρούντολφ Στάινερ, οι θεωρίες και πρακτικές των οποίων βρίσκουν εφαρμογή μέχρι και σήμερα σε πολλά σχολεία στον κόσμο.

Ο Ελβετός παιδαγωγός Ιωάννης Ερρίκος Πεσταλότσι, βασισμένος στις παιδαγωγικές αντιλήψεις του Ρουσσώ, ενδιαφέρθηκε κυρίως για τον ψυχολογικό έλεγχο της ανάπτυξης του παιδιού, ενισχύοντας τις εσωτερικές του δυνάμεις. Επιδίωξε να διαπλάσει, μέσω της πράξης και της δεξιότητας, της σωστής αγωγής και διδασκαλίας, που δε στηριζόταν μόνο στα λόγια, αλλά είχε και έμπρακτη εφαρμογή, πολίτες με ηθικές και κοινωνικές βάσεις, απελευθερωμένους και αυθόρμητους.

Επίσης σύμφωνα με την Ιταλίδα παιδαγωγό Μαρία Μοντεσσόρι, οι βασικές αρχές της εκπαίδευσης είναι:

• Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του παιδιού και η ελευθερία του που θα βγει από την πειθαρχία.
• Η εσωτερική και εξωτερική τάξη στη συγκρότηση του ανθρώπου.
• Ο σεβασμός στο έμψυχο και άψυχο περιβάλλον.
• Η ατομική προσπάθεια αλλά και η καλή συνεργασία με τον κόσμο του περιβάλλοντος.

·            Η μάθηση μέσω της έρευνας που θα δώσει τη χαρά για τη δουλειά και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα.

·            Η παντοειδής άσκηση για την απόκτηση δυνατοτήτων.

·            Ικανός άνθρωπος ίσον ευτυχής άνθρωπος.

Ενώ κατά τον Αυστριακό φιλόσοφο Ρούντολφ Στάινερ, η μάθηση είναι διεπιστημονική, με ενσωμάτωση της καλλιτεχνικής πρακτικής. Η Waldorf εκπαίδευση, της οποίας είναι ο θεμελιωτής, δίνει έμφαση στο ρόλο της φαντασίας, στην ανάπτυξη μιας νοοτροπίας που περιλαμβάνει τη δημιουργικότητα στην ολότητά της. Αποσκοπεί δε να προσφέρει στους νέους τη βάση πάνω στην οποία θα αναπτυχθούν ελεύθερα και ηθικά υπεύθυνα, προκειμένου να γίνουν ολοκληρωμένα άτομα. Να βοηθήσει κάθε παιδί να φέρει εις πέρας το μοναδικό πεπρωμένο του, η ύπαρξη του οποίου ξεκινάει από την ανθρωποσοφία.

Ας αναλογιστούμε λοιπόν κι ας επενδύσουμε στο κεφάλαιο «άνθρωπος» με ό,τι αυτό σημαίνει.

Πρωτίστως αυτό σημαίνει ένα ιδανικό και αισθητικά ευχάριστο σχολικό περιβάλλον.

Αναλυτικότερα, σε ό,τι αφορά την χωροταξική οργάνωση του σχολείου, με πρωτοβουλίες και την ενεργή συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων και του διευθυντή αλλά και την ουσιαστική υποστήριξη όλων των φορέων (του Συλλόγου Γονέων, των Προϊσταμένων, της δημοτικής αρχής, Μ.Κ.Ο., άλλων υπηρεσιών κλπ.) το σχολείο γίνεται το εργαστήρι αναζήτησης της γνώσης, η χαρά της δημιουργίας και του παιχνιδιού, ο χώρος της ισόρροπης και σφαιρικής ανάπτυξης της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου. Με αίθουσες αισθητικά άνετες, ζεστές, όμορφες, εξοπλισμένες κατάλληλα και δικτυωμένες για την πληρέστερη αξιοποίηση των υπηρεσιών των Νέων Τεχνολογιών και της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Με αναβαθμισμένο και αναμορφωμένο το ολοήμερο σχολείο- στην προοπτική του νέου Ολοήμερου, ώστε να αποκτήσει ουσιαστικότερο περιεχόμενο και να επιτελέσει σωστά τον παιδαγωγικό και κοινωνικό του ρόλο. Με περισσότερο πράσινο στο προαύλιο του σχολείου και ταυτόχρονη εκπόνηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής. Κατά την εφαρμογή τους οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί με βιωματικό τρόπο και ομαδοσυνεργατικό πνεύμα, σε συνεργασία με τις διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις, θα είναι σε θέση αφενός να μεταμορφώσουν το χώρο δράσης τους αφετέρου να αλλάξουν νοοτροπίες, να καλλιεργήσουν την αισθητική τους και να αποκτήσουν περιβαλλοντική συνείδηση.

Για τον άνθρωπο μαθητή, ο χώρος του σχολείου θα πρέπει να είναι οικείος και τέλεια εξοπλισμένος. Αυτό σημαίνει ότι ο μαθητής θα πρέπει να νιώθει ασφάλεια, σιγουριά, εμπιστοσύνη, ότι μπορεί να εκφράζεται δίχως ντροπή, αναστολές ή φόβο. Να έχει ίσες ευκαιρίες και δίκαιη αντιμετώπιση στην προσπάθειά του να κατακτήσει τη γνώση. Να αξιοποιεί και να αναπτύσσει, χωρίς διακρίσεις και στο μέγιστο βαθμό, τις δεξιότητες και τις ικανότητές του. Να αναπτύσσει αυτόνομη δράση, συλλογικό πνεύμα και περιβαλλοντική συνείδηση. Μέσα από την υλοποίηση διαφόρων καινοτόμων προγραμμάτων και με την ενεργή συμμετοχή του να έρχεται σε επαφή με όλα τα αγαθά του πολιτισμού (το λογοτεχνικό βιβλίο, τη μουσική, το θέατρο κλπ.), να καλλιεργεί την κριτική σκέψη και τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Να έχει άμεση και αποτελεσματική πρόσβαση στις Νέες Τεχνολογίες. Και όλα αυτά, αφού βεβαίως εξασφαλίσει πρώτα η οικογένειά του τα του ζειν, αφού πρώτα ο μαθητής του Ολοήμερου, για να αναφέρω ένα παράδειγμα, έχει εξασφαλισμένο το μεσημεριανό του ζεστό μαγειρευτό φαγητό και δε μένει σε αρκετές περιπτώσεις νηστικό. 

Για τον άνθρωπο εκπαιδευτικό: Το σχολείο θα πρέπει επίσης να είναι η προέκταση του σπιτιού του. Ο χώρος όπου εκτός από το να εργάζεται αρκετές ώρες την ημέρα να μπορεί να εκφράζεται και να δημιουργεί ελεύθερα, έχοντας υψηλό το αίσθημα ευθύνης, ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Ο χώρος όπου σεβόμενος τους συναδέλφους του και το έργο τους, να προετοιμάζεται και να δρα ανεμπόδιστα, πάντα στα πλαίσια των κείμενων διατάξεων και να θέλει να μένει στο χώρο πέρα από τη λήξη του ωραρίου του. Για να είναι μάλιστα περισσότερο αποτελεσματικός, θα πρέπει σε συνεργασία με τους Σχολικούς Συμβούλους να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε αποδοτικότερες μορφές επιμόρφωσής του για περαιτέρω επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση, προκειμένου να διαμορφώσει αποτελεσματικότερες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις προς όφελος των μαθητών. Προηγουμένως όμως θα πρέπει να έχει εξασφαλισμένα τόσο για τον εαυτό του αλλά πρωτίστως για τους μαθητές του τα αυτονόητα. 

Σημαίνει τέλος ένα σχολείο ανοιχτό στην Κοινωνία. Στην περίπτωση αυτή ο διευθυντής της σχολικής μονάδας και κατ’ επέκταση το σχολείο αξιοποιώντας το θεσμικό τους ρόλο συνεργάζονται με όλους τους φορείς της πόλης και ενεργοποιούν προς όφελος των μαθητών και της προόδου όλες τις δυνάμεις. Οι «πύλες» ανοίγουν, το σχολείο αξιοποιεί τα χαρακτηριστικά του τόπου, τις εμπειρίες, τις γνώσεις, τις δημιουργικές ιδέες και τα μεγάλα αποθέματα τόλμης. Και οι γονείς των παιδιών  μέσω των Συλλόγων τους αλλά και ατομικά, σεβόμενοι τους διακριτούς ρόλους, προσφέρουν εθελοντική εργασία, όποτε και όπου τους ζητηθεί, τόσο στους χώρους εστίασης & δανειστικής βιβλιοθήκης όσο και στους χώρους υλοποίησης των διαφόρων προγραμμάτων (φυσικά εννοείται ότι προηγουμένως έχουν λύσει τα οικονομικά τους και δε βασανίζονται από το αν έχουν ή όχι να δώσουν στο παιδί τους ένα ποτήρι γάλα). Ταυτόχρονα ο διευθυντής με ενέργειές του και σεβόμενος τις αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων και με δεδομένο ότι τα οικονομικά του σχολείου είναι μείον και οι σχολικές επιτροπές υπερχρεωμένες,  ενθαρρύνει και υποστηρίζει κάθε πρωτοβουλία συναδέλφου που αποσκοπεί στην εξωστρέφεια και τη σύνδεση του εκπαιδευτικού έργου με τις ευρύτερες ανάγκες και τις απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας.

Μερκούριος Αυτζής

Εκπ/κός – Συγγραφέας

Διευθυντής του Σχολείου