ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

Με αφορμή την επίσκεψη της ποιήτριας ΝΤΙΝΑΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ στο σχολείο μας την Παρασκευή 9 Μαΐου 2014 της ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα, εκφράζοντας έτσι την αγάπη μας και το θαυμασμό μας σ' αυτή τη μεγάλη φυσιογνωμία της Ελληνικής Παιδικής Ποίησης και όχι μόνο...

 

 

ΝΤΙΝΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

 

Η Ντίνα Χατζηνικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με τη μουσική και την παιδική λογοτεχνία - ιδιαίτερα με την ποίηση. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και έγραψε τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε δίσκους ή ακούστηκαν στο ραδιόφωνο. Το 1960, στο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών, προκρίθηκε το τραγούδι της “Στενό Δρομάκι”, το οποίο ερμήνευσε η Τζένη Βάνου. Το 1966, το τραγούδι της “Μια Συντροφιά”, σε στίχους της ίδιας, προκρίθηκε στο 5ο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Το ερμήνευσαν η Ζωή Κουρούκλη και η Άντζελα Ζήλια.

Έγραψε τη μουσική στο παιδικό θεατρικό έργο της Μαρίας Γκόπη “Ένα Παιδί μέσα στη Νύχτα” και τη μουσική στο γνωστό παραμύθι της Άλκης Γουλιμή "Η Γαλαζούλα".

Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, σε αναγνωστικά του Δημοτικού και σε διάφορα άλλα βιβλία και λογοτεχνικά περιοδικά. Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με το βραβείο "Πηνελόπη Δέλτα".

 

Εκτός από τη γνωστή "Μαριονέτα", μια από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της Πόπης Αστεριάδη, καταθέτω εδώ δύο ακόμη τραγούδια: το "Στενό Δρομάκι" του 1960, σε στίχους της ίδιας, με την Τζένη Βάνου, κι άλλη μια επιτυχία της Πόπης Αστεριάδη, το "Παλιά Γειτονιά", σε στίχους Δημήτρη Γιαννουκάκη, το οποίο με ιδιαίτερη φροντίδα, ευαισθησία και έμπνευση εικονογράφησε η Μαργαρίτα Πάσχου.

 

Η Ντίνα (Παπασταύρου) Χατζηνικολάου είναι μια εξαιρετική ευαίσθητη γυναικεία φωνή, που έγραψε τραγούδια όταν ακόμα η γυναίκα-συνθέτης ήταν λίγο ως πολύ ένα ταμπού για την ελληνική δισκογραφία. Δεν κυνήγησε την επιτυχία, όχι επειδή την έβλεπε μακριά της, αλλά επειδή μοναδική της πρόθεση ήταν να διοχετεύει την τρυφερότητά της μέσ’ από ένα ουσιαστικο άγγιγμα ψυχών και να απολαμβάνει το παιχνίδι της ίδιας της δημιουργίας. Οι ερμηνευτές με τους οποίους συνεργάστηκε (Πόπη Αστεριάδη, Τζένη Βάνου, Ζωή Κουρούκλη, Άντζελα Ζήλια, Κρίσταλ κ.ά.) δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη ζεστή, «παρεϊστικη» ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις πρόβες και στις ηχογραφήσεις των τραγουδιών της.

Έγραψε πολλά τραγούδια, όμως λίγα είχαν την τύχη να δουν το φως της δημοσιότητας. Και δυστυχώς ακόμα λιγότερα να δισκογραφηθούν.

Η ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ

(2007)	Τα όνειρα ενός λευκού χαρτιού, Διάπλαση
(2005)	Παίζω κρυφτό με τα ζώα του δάσους, Διάπλαση
(2005)	Τραγουδώ τα αγαπημένα μου παραμύθια, Σαββάλας
(2004)	Βάλε στο σπίτι σου ένα σκύλο!, Μίνωας
(2004)	Η σκανταλιά της Άνοιξης, Μίλητος
(2003)	Τα ζώα είναι φίλοι μου, Παγουλάτοι Αφοί [κείμενα, στίχοι]
(2003)	Ταξιδεύω με τα παραμύθια, Μίλητος
(2001)	Η Αγαπούλα του καλοκαιριού, Ελληνικά Γράμματα
(2000)	Όλη η γη τραγουδάει, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
(2000)	Φέφε ο μεγάλος πιανίστας και άλλες ιστορίες, Εκδόσεις Πατάκη
(1998)	Ένα παράξενο ταξίδι, Εκδόσεις Πατάκη
(1998)	Ποιήματα για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, Μικρός Πρίγκηπας
(1998)	Χρυσό καλοκαίρι, Εκδόσεις Πατάκη
	Το βιβλίο της Μυρτώς, Ατλαντίς
	Το μικρό μας θέατρο, Ατλαντίς
	Χαμόγελα, Ατλαντίς Συμμετοχή σε συλλογικά έργα (2011) Οι πιο ωραίες ιστορίες για το Πάσχα, Μίνωας (2008) Ποιητικές εμμονές, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας (2005) Παίζουμε;, Αστήρ (2004) Κούκλες και κουκλοθεατρικά, Μικρός Πρίγκηπας (1993) Τα γιορτινά μας, Παπαδημητρίου Μεταφράσεις Scheffler, Ursel, Ένα κομπιούτερ στο περιβόλι του παππού, Ατλαντίς Lobe, Mira, Ο μικρός εγώ είμαι εγώ, Ατλαντίς ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ Το κεράσι κόκκινο, πράσινο το λιβάδι, άσπρο το πουκάμισό μου και γαλάζιος ο ουρανός. Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου! Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν… Καφετί το κάστανο, το αχλάδι κίτρινο, μαύρη είν’ η βαλίτσα μου, ροζ είν’ η κουκλίτσα μου. Κοίτα πόσα χρώματα βρίσκονται τριγύρω σου! Κοίτα πόσα χρώματα σου χαμογελούν… -------------------------------------------------------------   ΔΥΟ Τ’  ΑΠΡΙΛΗ           Γύριζε, γύριζε,  τρελή μου ανέμη! Ένα χαμόγελο στα χείλη τρέμει.   Τον βλέπω να ’ρχεται  από ’να αστέρι. Βιβλίο ολάνοιχτο κρατάει στο χέρι. Να τ’ ασχημόπαπο! Μάγοι, νεράιδες,  οι μπαλωματήδες του, οι πραματευτάδες... Σειρήνες, μάγισσες,  κύκνοι κι αηδόνια. Αχ, παραμύθια μου, λιώστε τα χιόνια! Και να την η άνοιξη! Γελούν τα χείλη. Χαρές παιδιάστικες, δύο τ’ Απρίλη. Δική σου η άνοιξη. Φως πέρα ως πέρα... Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, καλή σου μέρα!   ---------------------------------------------------------------------------------------   Ο Δαχτυλάκης (βασισμένος σε παραμύθι των αδερφών Γκριμ) Στίχοι: Ντίνα Χατζηνικολάου Μουσική-ενορχήστρωση-εκτέλεση: Σταύρος Παπασταύρου Χέρια, πόδια μια σταλίτσα κεφαλάκι σαν καρφίτσα πέστε μου, παρακαλώ, που χωράει τόσο μυαλό; Ειν’ ο Δαχτυλάκης που παντού τρυπώνει, τρώει το φαϊ του, μα δε μεγαλώνει. Χώνεται στην τρύπα και στην χαραμάδα κάλλιο αντί για μπόι να ‘χεις εξυπνάδα! Γίγαντες μπροστά του οι νάνοι! Αχ, νους σου δεν το βάνει κι ούτε θα ‘χεις ξαναδεί τοσοδά κοντό παιδί. ----------------------------------------------------------------------------------------- ΤΟ  ΔΙΨΑΣΜΕΝΟ  ΠΟΥΛΑΚΙ Δυο σταγονίτσες σ' ένα λουλούδινο στάξανε τάσι, το διψασμένο πουλάκι ζύγωσε να ξεδιψάσει. «Καλό μου αγόρι, στάσου παράμερα, μην το πειράξεις! Κι εσύ σαυρίτσα, που τρέχεις πλάι του, μην το τρομάξεις! »Σώπα για λίγο, τζιτζίκι φλύαρο, να σε χαρώ... Σιγά, αεράκι! Ένα πουλάκι πίνει νερό...»